I
Boeren, burgers en buitenblagen,
in deze duist're donk're dagen,
moet u het nu niet meer wagen,
uw koning om een gift te vragen,
Hij wil u enkel laten weten,
dat hij op zijn baar gezeten,
voor zijn meest urgente tochten,
een beroep doet op uw eerste dochters
Hij wil u op den harten drukken,
dat enkel mocht het hen niet lukken,
Zijne hoogheid van zijn plaats te krijgen,
Hij hen aan zijn zwaard zal rijgen.
Er zal hen verder niets passeren,
indien zij zich maar kranig weren,
En zij hunner rollen leren,
Van lastezel en/of dragend paard.
De fabels van sterfte en onnodig lijden,
zijn zwaar overtrokken, gelooft hieraan niet,
want in werkelijkheid heeft de koning uw meiden,
Met heel zijn hart, ziel en zaligheid lief.
Was getekend,
Zijne vermetele hoogheid Koning Karloos